Metoda muchowa jest wydzielonym sposobem łowienia ryb. Jest
to specjalna technika z wykorzystaniem sztucznych przynęt (muszek).
Sprzęt:
Wędzisko jest bardzo lekkie, kołowrotek ma osadzony na samym spodzie a rękojeść znajduje się powyżej (odwrotnie niż w przypadku normalnych wędkach). Wędki muchowe nie należą do długich, zazwyczaj wędkarze wybierają te od 2,2 metra do 3 metrów.
Kołowrotek też jest całkowicie inny, ma ruchomą szpulę
(można go zobaczyć w dziale rodzaje kołowrotków).
Sznur – zamiast żyłki czy plecionki, w metodzie muchowej
używa się sznura z tak zwanej specjalnej linki. Można wyróżnić trzy rodzaje
tychże linek:
- Najczęściej stosowana jest linka pływająca. Jak
sama nazwa wskazuje, sznur pływający unosi się na wodzie. Wędkarze coraz
częściej stosują tonące końcówki, polega to na dowiązaniu do sznura przyponu.
Przypon taki składa się z kilku metrów powiązanych żyłek, w kolejności od
grubej do cienkiej, na końcu wiąże się sztuczną przynętę. - Linki tonące różnią się szybkością tonięcia
czasem od kilku centymetrów na sekundę do kilkunastu. - Linka pośrednia – w zależności od prowadzenia
nadaje się na pływającą jak i powoli tonącą.
Sznur można też odpowiednio przygotować przed połowem
używając specjalnych smarów.
Sztuczna przynęta – Mucha: zrobiona jest przez związanie haczyka (bezzadziorowego) nićmi ze sztucznych włókien, kombinacji kolorów piór, przędzy, sierści oraz gąbki. Jak nazwa wskazuje przynęta musi przypominać owady, najczęściej muchę mokrą lub suchą. Przynęty imitują owady o różnych stopniach rozwoju.
Ubiór wędkarza – Do połowów muchowych musimy zaopatrzyć się jeszcze w odpowiednią odzież i akcesoria. Podstawą są buty połączone ze spodniami (wodery), kamizelka z kieszonkami gdzie będziemy mogli schować przynęty, szczypce do wyciągania haczyków bezzadziorowych, oraz podbierak z krótkim gryfem, przyczepionym do pasa wędkarza. Dobrze jest też wyposażyć się w okulary polaryzujące żeby widzieć lepiej ryby w wodzie.
Technika – w metodzie muchowej łowimy na jedną wędkę, na sztuczną przynętę. Całą tajemnicą wrzucania (podania) przynęty do wody jest sznur i sprężystość wędziska. Sztuczna przynęta nie posiada obciążenia, wędkarz musi tutaj wykorzystać ciężar i bezwładność linki połączonej ze sprężystą wędką, wykonuje kilka zamachów (rzutów), żeby podać przynętę jak najdalej do wody, lub w miejsce które obrał sobie za cel.
Jakie ryby możemy złowić metodą muchową?
Praktycznie wszystkie (pewnie wielu wędkarzy się z tym nie
zgodzi). Do najczęstszych łowionych ryb tą metodą należą pstrągi i lipienie.
Mamy nawet w Polsce wyznaczone wody jako Kraina Pstrąga i Lipienia. Łowiąc tam
musimy bardzo szczegółowo zapoznać się z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb
(RAPR) – specjalnie pisząc ten artykuł użyliśmy słów, że łowienie na muchę to
łowienie na sztuczną przynętę z haczykiem bez zadziora! Ponieważ w Krainie
pstrąga i Lipienia są właśnie takie zasady. Wracając do gatunków ryb, które
można złowić na muchę to często słyszy się o złowieniu rekordowej głowacicy,
łososi, troci, wzdręgi, kleni, jazi i wiele innych. Ciekawostką jest to, że metodą
muchową możemy również idealnie podać skórkę chleba na taflę wody i łowić
karpie z samej powierzchni wody. Pomysłów i fantazji nie brakuje, np. (https://atiqrehmanmd.com) imitacja
ziarenka kukurydzy.
Duża grupa wędkarzy uważa metodę łowienia na muchę za bezsensowną,
ponieważ normalną wędką także złowimy te ryby, Lecz pamiętajmy, że samej muchy
wędką normalną z kołowrotkiem z ruchomą szpulą nie zarzucimy (podamy) do wody.
Samej skórki od chleba też nie, musimy użyć jakiegoś chociaż minimalnego
obciążenia np. kulki pływającej.
Metoda muchowa jest coraz bardziej popularna w Polsce. Zobowiązuje wędkarzy, aby ostrożniej obchodzili się ze złowioną rybą i zwracali jej wolność. Prawdziwi wędkarze mucharze nazywają siebie wędkarzami sportowymi – łowiącymi dla sportu a nie dla zdobycia i zabicia ryby.